خلیج فارس، در منابع دوره ی کلاسیک ، به نام ها و عناوین مختلفی توصیف شده است:
الف ) نام ها :
۱ – ” آکواروم پرسیکو ”
چ(Aquarum persico )
به معنای ” آبگیر پارس” توسط
” کوئیتوس کورتیوس روفوس ”
مورخ رومی قرن اول میلادی.
۲ – ” پرسیکون کایتاس ”
(Persikon kaitas )
آریانوس ، که در سده ی دوم میلادی می زیست در کتاب معروف خود بنام ” آناباسیس” یا ” لشکرکشی های اسکندر ” نام خلیج فارس را ” پرسیکون کایتاس” آورده است که ترجمه فارسی آن همان ” خلیج فارس” می شود.
۳- ” پرسیکوس سینوس”
بطلمیوس نیز در قرن دوم میلادی در کتاب جغرافیای خود ، از این دریا به نام ” پرسیکوس سینوس ” یاد کرده که درست به معنای ” خلیج فارس ” است.
۴- ” نار مرتو ”
( Nar Marratu)
یا ” رود تلخ ” یا ” رود آب شور”
در دوره ی آشوری ها و قدیمی ترین نام.
۵- ” دریای بزرگ شرق ” یا ” جایگاه بر آمدن خورشید ”
در هزاره قبل از میلاد.
۶- ” دریای اریتره ” یا ” دریای سرخ ” توسط هرودوت مورخ شهیر یونان .
۷- ” آراتوستنس ، خلیج فارس را
” دریای پارس” خوانده است.
۸- ” دریای پارس ”
در دوره هخامنشیان
۹- ” بحر الفارس ” یا ” الخلیج الفارسی ” یعنی دریای فارس
۱۰ – ” خلیج العجمی ” و دریای عجم..
۱۱- ” دریای سفلی ” در دوره ی سومریان .
۱۲ – ” دریای خورشید طالع ” باز در دوره ی سومریان .
ب ) عناوین :
۱- دریای نیمه بسته
۲- آبراه کم عمق
۳- آبراه خلیج فارس
۴- قلب خاور میانه
۵- دریای کوچک و زر خیر
۶- سفره ی پر نعمت
۷- گلوگاه مهم و حیاتی تاریخ اقتصاد ایران
۸- منبع اصلی اقتصاد کشورهای حاشیه ی آن
۹- حساس ترین نقطه دنیای قدیم و جدید .
۱۰- شعبه ی شمال غربی اقیانوس هند.
محمد ذاکری
