در باره امام حسین ( ع) و نهضتش :
” حق عشق ” ادا شده اما ” حق عقل ” نه..
در عزای او بس ” گریستند” اما نهضتش را ، آنچنان که باید ” ننگریستند”…
با وجود بیش از چهار هزار کتاب که فقط در این صد سال در باره آنحضرت نوشته اند، هنوز ناگفته های فراوانی باقی است…
چه بسیار مطالبی که گفته و قطعی دانسته اند ، اما در نادرست بودنشان هیچ تردیدی نیست…
بسیاری از افرادی که در باره امام حسین ( ع ) قلمفرسایی کرده اند ، از سر ” ارادت ” بوده است ، نه از روی ” درایت “…
از بهر ” ثواب ” بوده است ، نه برای یافتن ” صواب ” ..
با رویکرد ” عاطفی ” بوده است ، نه رویکرد ” علمی”..
بازنگری در عاشورا و شناخت بیدادهایی که از دوست و دشمن بر امام حسین ( ع ) رفته است ، هم فریضه ای دینی است ، و هم وظیفه ای علمی …
ویکی از بزرگترین بیدادها این است که :
” قیام آن حضرت را به انواع خرافات ، تحریفات ، مجعولات ، و اساطیر و نیمه راستی ها و پرده پوشی ها آمیخته اند..
عاشورا ، دچار چند گونه آسیب و تحریف شده است :
۱ – تحریف افزایشی.
۲ – تحریف کاهشی..
در نوع اول : چیزهایی را به عاشورا ” افزوده اند ” که واقعیت نداشته است ( مجعولات )
در نوع دوم : چیزهایی را از عاشورا ” کاسته اند ” که واقعیت داشته است ( مهجورات)
بعبارتی دیگر :
گاه تحریف در ” گفته هاست ”
و گاه در” ناگفته ها “..
بنابراین ، هم باید ” گفته های نادرست ” را نقد کرد ، و هم ” ناگفته های درست ” در یافت..
محمد ذاکری
